Wat een energie, wat een performer. Mogelijk zijn alle concerten van Nick Cave onvergetelijk, zijn optreden als afsluiter van Best Kept Secret 2022 was dat in ieder geval. Van de eerste tot de laatste song. White Elephant, Bright Horses, Tupelo, From Her To Eternity, de zanger ranselt ze in je gezicht, fluistert ze in je oor. Hij hypnotiseert, professioneel, met onmetelijke kracht, menselijk, met intense warmte. Magistraal en ontiegelijk aangrijpend.
Niet iedereen was ervan overtuigd dat Nick Cave en zijn band The Bad Seeds werkelijk op Best Kept Secret zouden verschijnen. En dat was nog goed te begrijpen ook.. Nauwelijks een maand geleden verloor de Australische zanger zijn oudste zoon Jethro. Zeven jaar geleden stierf Arthur, een andere zoon van hem, na een val van een rots.
Hoeveel ellende kan een mens aan.
Drama en verlies
Nick Cave stond er. En hoe! Hij stapte het grote podium op, greep geroutineerd de microfoon en zong met alles wat hij in zich heeft: Get ready for love. Hij sprong, schopte wild in de lucht, Hij was ingetogen, dat ook, op de rand van het podium, achter de piano.
Hij sprak niet over zijn geschiedenis, hoeft ook niet, in zijn muziek en teksten zit drama, dood en verlies genoeg. Zijn geweldige band steunde hem, omarmde hem, met Warren Ellis, die violist en gitarist met de grote baard als overweldigende verschijning op de bühne. En dan waren er ook nog die drie gospelzangeressen. Wat een brok aan ervaring.
Nick Cave was groots en vooral ook omdat hij het klein hield. Zijn muziek was op kilometers afstand te horen, maar vaak zong en sprak hij toch vooral met het publiek op de eerste rijen op het veld.
Vermanend toespreken
Hij stelde vragen, sprak ze vermanend toe en zei dat hij van ze hield. O Children zong hij en concludeerde dat de toeschouwers op Best Kept Secret allemaal kinderen waren, want overwegend jonger dan de zanger. Oh, children, We have the answer to all your fears. It's short, it's simple, it's crystal-clear. Cave schuwt geen enkel thema.
Hij stond dicht bij zijn publiek, gaf hand na hand en vouwde handen van toeschouwers tot een microfoonstandaard. En iedereen kon het zien, want elke oogopslag, elke interactie, was op grote schermen aan weerszijden van het podium te volgen.
Een mand voor twintig euro
De cameraman zag veel. Ook dat Warren Ellis in een prullenmand rochelde en dat een toeschouwer twintig euro voor die bucket bood. Nick Cave nam het biljet in ontvangst en haalde de mand op.
Cave is een bijzondere verschijning, met niemand te vergelijken, al doet de mimiek en zijn houding denken aan Hans Theewen en zijn energie en explosiviteit aan die van Jacques Brel.
Cave is Cave.
Vaak wordt Nick Cave vergeleken met een hogepriester en hij heeft inderdaad veel zinnigs en inhoudelijks te melden en hij heeft iets onaantastbaars over zich. Maar hij daalde op Best Kept Secret van zijn altaar af en mengde zich gewillig tussen zijn volgelingen. Hij liet zich zelfs op handen dragen.
En hij vroeg aan de toeschouwers of ze voelden dat zijn hart klopt. Die legden vervolgens hun handen op zijn borst. Hoe kwetsbaar ben je dan als zanger, als mens?
Alles, alles
Maar ook van grote afstand voel je dat zijn hart klopt en dat Nick Cave zijn publiek veel te geven heeft: hartverscheurende nummers: I Need You, Into my arms en een intense performance die diep raakt. Nick Cave gaf alles, alles van zichzelf. Meesterlijk.
Een concert om nooit te vergeten.
Nick Cave op BKS.
Foto: BKS/Ben Houdijk