Het oogt virtuoos, ook klein en subtiel .En het is nog grappig en absurd ook. Het ziet er zo gemakkelijk en ontspannen uit wat evenwichtskunstenaar Rémi Luchez in de voorstelling 'L'Homme Canon' aan zijn publiek voorschotelt. je zou bijna vergeten hoe razendknap het is om de balans te bewaren.
Hij heeft een flinke stapel plankjes (of zijn het platte stenen) in zijn hand en legt die stuk voor stuk op zijn hoofd. De stapel wordt steeds hoger. Als hij een blokje uit zijn handen laat vallen, moet hij voorzichtig door de knieën om het op te rapen. En de laatste blokjes zijn lastig. Zijn arm is te kort, de stapel op het hoofd te hoog. Dat hij op zijn tenen gaat staan helpt dan niet echt. Bij hem lukt het toch. Hij kan zelfs dansen met de stapel op het hoofd.
Zangeres
Daar krijgt hij goede begeleiding bij. In de voorstelling is een prominente rol weggelegd voor muzikante en zangeres Lola Calvet. Ze zingt verhalende liederen, speelt gitaar, een harmonium en trommelt op een matras met een klein plastic palmboompje als drumstok.
Ze is erg aanwezig op het podium, ook als ze niet musiceert. Haar stoel staat op een schuimrubberen kussen waarop tegels zijn gelegd. Bij elke beweging klinken de tegels en het lijkt alsof er elk moment tegels kunnen breken en overal scherven liggen. Dat staat in een mooi contrast met de balanceeracts van Rémi Luchez. Hij moet de scherven juist voorkomen en heeft daarvoor de opperste concentratie nodig.
Keramieken blok
In het begin van de voorstelling staat hij op een keramieken blok. Telkens tikt hij stukjes van zijn voetstuk weg, waardoor dat steeds kleiner wordt.
Als het erop lijkt dat hij zijn balans dreigt te verliezen gebeurt iets merkwaardigs, iets wonderlijks. Hij klimt omhoog, zomaar de donkerte in, alsof hij gewichtsloos is. Hij helt achterover, ook naar de zijkant, maar hij blijft zijn evenwicht bewaren. Het is gissen naar deze truc, maar prachtig is het.
Aan het slot balanceert hij met een grote plantenpot op het hoofd. Ook dat lijkt hem zo gemakkelijk af te gaan. Hij kan er zelfs mee lopen, mee klimmen.
Circus bestaat toch uit risico's nemen en gevaar opzoeken? Zeker, maar het is ook een genot om te kijken naar een vakman en te ervaren hij alles onder controle lijkt te hebben.
Clownesk
De artiest rijgt wonderlijke trucs aan elkaar, hij doet dat losjes, met humor ook en toch mist de show een climax. Hoe mooi de muziek aan het eind ook is, hoe clownesk Rémi Luchez zich ook heeft verkleed, de voorstelling gaat als een nachtkaars uit.
Gezien op circusfestival Circolo in Tilburg.
Foto: collectie Circolo