Piet Van Dycke, maker van de voorstelling Glorious Bodies, had het eerder al opgemerkt en verkondigd; de zes oudere acrobaten met wie hij werkt, zijn veel beter dan hij ooit had durven vermoeden. Die wetenschap schept een hoge verwachting. Bij de première van de voorstelling op het circusfestival Circolo blijkt dat die verwachtingen zelfs worden overtroffen. De acrobatische trucs zijn uitstekend. Ze zijn hoger, riskanter dan gedacht en de zes acrobaten, vooral de twee dames, zijn jaloersmakend lenig. En dan is Glorious Bodies ook nog pakkend, ontroerend, doordacht vormgegeven en sterk gechoreografeerd.
Piet Van Dycke (27) verraste eerder met de voorstelling Exit. De kwaliteit die hij toonde, krijgt een vervolg in Glorious Bodies. Tijdens de coronapandemie, toen hij zelf niet mocht spelen, merkte de Vlaamse choreograaf dat minder bewegen onmiddellijk invloed had op de flexibiliteit van zijn lichaam. Hoe gaan anderen daar mee om, dacht hij. En hoe lang kun je een lijf blijven trainen? Zijn er überhaupt nog oudere acrobaten die trainen en optreden?.
Klassiekere circus
Hij ging op zoek naar acrobaten op leeftijd en maakte met zes artiesten uit het klassiekere circus, ze zijn tussen de 55 en 67 jaar, de verrassende voorstelling Glorious Bodies. Exit was een hit, dat wordt dit stuk ook.
Een schim van het verleden
Het begin is verrassend. De zes artiesten komen niet meteen de vloer op, maar ze staan achter een wit scherm. Uitsluitend hun silhouetten zijn zichtbaar. Ze tonen de ene na de andere truc, waarbij de meest opvallende een formatie is met vijf acrobaten. Ze maken twee torens, tweehoog en daartussen hangt een acrobate, op haar hoofd. De acrobaten boven in de toren houden haar stevig vast. De silhouetten lijken een verwijzing naar het verleden, een terugblik op een lange carrière, een schim van wat ooit is geweest.
Gaandeweg de voorstelling blijkt dat wat ooit is geweest, nog altijd voldoende aanwezig is. Want wat is Det Rijven met haar 67 soepel en behendig. En wat een durfal is die vrouw. Astrid Schöne blijkt ook superlenig te zijn. Zij is met haar 55 de jongste van het stel.
Spierkracht en souplesse
In deze voorstelling wordt uitstekend gebruik gemaakt van de kwaliteiten van de spelers. Bij de een is de soepelheid het grootste wapen, bij de ander de kracht om een acrobate te dragen. Op de handen, op de schouders, op het hoofd, op de rug.
De acts zijn aaneengeregen met voortdurende beweging, lopen in formaties en dans.
En het is hard werken, zo laat acrobaat Thorsten Böhle (55) zien als hij met een doek het zweet van zijn kalende hoofd veegt. Het is een terugkerende gimmick.
Been in de lucht
De acrobaten tonen trucs waar jongere collega's ook moeite mee zouden hebben. Zo klimt Astrid Schöne via de schouders van een mannelijke collega omhoog, staat ze op het hoofd van een ander en springt dan weer naar de schouders van een derde mannelijke acrobaat. En dat in één vloeiende beweging.
Det Rijven staat met één voet op het hoofd van een acrobaat en werpt haar andere been de lucht in. Ook jonassen de acrobaten elkaar, ze werpen elkaar de lucht in, om de ander daarna weer veilig op te vangen. De trucs nemen steeds meer toe, de snelheid en variatie ook. Soms is er een kleine hapering, is de beweging niet al te gracieus, maar dat verdampt in het spektakel. Er is veel zorg en respect voor elkaar, dat heeft veruit de overhand en is ontroerend om te zien.
Gele gordijnen
De vormgeving is sterk. Dat begint met het witte doek met de silhouetten. Maar als de zes artiesten zich werkelijk aan het publiek laten zien, dan zijn ze in een omgeving met lange gele en zwarte gordijnen. Die vormen een achtergrond, maar worden tevens gebruikt om afscheidingen te maken.
Als artiesten een truc willen laten zien, op elkaars schouders springen, ruggelings op elkaar liggen, dan wordt steeds een gordijn verschoven zodat ze verdwijnen. De trucs zijn daardoor slechts half te zien.
Daar zit symboliek in. Is er nog plek in het circus voor de oudere artiest, mag die zijn kunsten vertonen aan het publiek of kan 'ie beter achter de gordijnen verdwijnen? Het antwoord geven de artiesten met hun acrobatische hoogstandjes. Uiteindelijk trekken ze zelf de gordijnen naar beneden, zodat het podium volledig voor hen is.
Niemand houdt ze nog tegen. Wat een warme vondst.
In het licht
En het wordt nog mooier als er een sterrenstatus voor de zes artiesten opdoemt. Ook dat is fraai vormgegeven, net als de volgspot in het begin van de show. Die lichtbundel probeert de artiesten in beeld te brengen, maar eerst duiken ze nog weg. Een volgend moment lopen ze achteruit als de volgspot hen probeert te vinden, maar het is duidelijk waar het eindigt: de zes staan vol in de spotlights en dat is meer dan terecht. Glorious Bodies is een waardig en prachtig eerbetoon aan het ouder wordende lichaam.
Foto's: Jona Harnischmacher
Glorious Bodies gaat op tournee door Nederland en België. Ook te zien in Eindhoven (24/11), Den Bosch (18/11) en op Oerol/Terschelling in juni 2024.
