Wat moet het een avontuur zijn geweest om zo'n voorstelling te mogen maken. In de beeldende, fysieke, rauwe, ook hilarische performance Deeg spelen Peter Vandemeulebroecke en Jef Van Gestel met meel en met deeg en creëren zo fantastische hilarische scènes. Maar gaandeweg maken ze ook terloopse installaties die verwijzen naar museale sculpturen.
Deeg valt met de deur in huis. Meteen klinkt de eerste lach. De twee zitten achter een tafel en stoppen hun mond vol met meel dat uit de papieren zakken komt die op tafel staan.
Ze kauwen meel, ze praten met meel, en als ze lachen met meel in de mond spuit het fijn gemalen graan als een witte wolk door de ruimte.
Flinke wolk uitblazen
Met speeksel knauwen ze het meel tot deeg en maken er sigaretten van en een asbak. Met zo'n rolletje in de mond lijkt het alsof ze roken, zeker als ze een flinke wolk meel uitblazen.
Het doet denken aan een kinderen die, in het bos, op zolder, in de tuin of in de schuur met de spullen die ze toevallig aantreffen een eigen fantasiewereld bouwen waarin niets vreemd is en elke handeling al spelend leidt tot een volgende handeling.
Nog maar het begin
Bij Peter Vandemeulebroecke en Jef Van Gestel blijft het niet bij de aanstekelijk leuke scène om tafel. Dat is nog maar het begin. Absurde handelingen worden alsmaar grotesker. Ze maken de vloer wit met meel, stampen in bakken met meel en halen daar hompen deeg uit.
Deeg van Tuning People. Gezien De Nieuwe Vorst Tilburg
Foto: Clara Hermans
Monsters en dieren
Het deeg stampen ze met de voeten plat waarna ze de plakken deeg op hun hoofd leggen of voor hun gezicht houden. Het langzaam rekkende deeg verandert in maskers en gewaden.
De acteurs transformeren tot monsters, tot allang verdwenen dieren en kruipen in de huid van die wezens. Maar ze lopen ook rond met een rol deeg in de armen en je gelooft meteen dat het baby's zijn.
Ook rennen ze elkaar achterna, spugen en gooien elkaar vol met meel en stoppen slierten deeg in elkaars onderbroek. Hoe chaotisch ook, alles gebeurt overdacht, met respect en aandacht voor elkaar.
Kleur in het wit
In een omgeving die alsmaar witter wordt, ontstaan steeds meer figuren en als beiden onder het deeg zijn bedolven maken ze tijdelijke sculpturen waarin afbeeldingen uit eeuwenoude schilderijen en beelden zichtbaar worden.
De chaos blijft, maar langzaam komt er kleur in het toneelbeeld, met rood, blauw, geel. De acteurs besmeuren zichzelf, elkaar en de lappen deeg die over hun lijven zijn gedrapeerd met verf uit flacons die op een tafel staan.
Verbaasd
Met eenvoudige middelen maken de twee spelenderwijs een wonderlijke wereld. De lol spat er vanaf. De spelers hebben plezier in hun handelingen en soms lijkt het dat ze zelf nog het meest verbaasd zijn over wat met water, meel en deeg zoal mogelijk is.
Wat een fantastisch idee, wat een fantastische performance. Jammer dat het niet interactief is. Het zou een cadeau zijn om mee te mogen doen.
Foto: Tuning People, Clara Hermans