Wat zie je, wat zie je niet? De video-installatie #Catalog of Shadows II is een tornado aan filmbeelden, sfeer en muziek. Die filmbeelden zijn overal. Op schermen, op de wanden. Uitvergroot, dan weer details, in elkaar overvloeiend. Vóór het publiek, naast het publiek, achter het publiek. Dat heeft ogen te kort. Performer Ulrika Kinn Svensson biedt gelukkig houvast, zij vertolkt in de beelden een verscheidenheid aan vrouwen. Ze speelt alle rollen en dat doet ze overtuigend.
#Catalog of Shadows II is gemaakt door choreograaf Kristel van Issum. Zij maakte eerder naam met Tilburgs punk-dansgezelschap T.R.A.S.H. Voor haar nieuwste video-installatie werkte ze nauw samen met filmmaker Martin Kers en componist Han Stubbe, muzikant van de Vlaamse band DAAU.
Dansmaker, beeldend kunstenaar
De drie werken al langer samen, ook voor deel 1 van #Catalogue of Shadows en bij T.R.A.S.H. Haar installaties onderstrepen dat dansmaker Kristel van Issum zich steeds meer ontwikkelt tot beeldend kunstenaar. In film, bewegend beeld kan ze haar ideeën en kwaliteiten kwijt. Deel 1 ging over zeven archetypen van vrouwen, ook die zijn vertolkt door Ulrika Kinn Svensson.
De video-installatie is te zien in een kale ruimte met witte wanden. Her en der staat een houten bankje voor een handjevol toeschouwers. Meteen bij binnenkomst is op een wand het beeld van een kabbelende zee te zien. Dat is rustgevend, verwachtingsvol en helemaal anders dan wat daarna volgt.
Worsteling met een haarnetje
Op de schermen verschijnt een vrouw (Ulrika Kinn Svensson) in, ja, wat is het? Oosterse kledij? Ze worstelt met een haarnetje en het lijkt alsof ze uit de zee komt gelopen. Of dat zo is? Het is interpretatie en dat geeft houvast.
De beelden bieden geen grip. Ze vloeien in elkaar over, kruipen tegen elkaar, vallen in flarden uiteen, vervagen, om weer keihard terug te komen. De kleuren vermengen. Met muziek en geluid gebeurt hetzelfde. Heel af en toe is er tekst. Sporadisch: ,We have a winner'.
(lees door onder de foto)
Gedaantewisselingen
De winner is de liefhebber van de performances van Ulrika Kinn Svensson. Zij ondergaat voortdurend gedaantewisselingen, Van de vrouw bij de zee, is ze ook een zelfverzekerde modern geklede vrouw, ogenschijnlijk met veel invloed, maar dat is invulling. Specifieke kleding roept verwachtingen op. Ook is er een nogal tuttig type met een coltrui en een hip, futuristisch personage met een kunststof bol op haar hoofd. Een vlot, uitdagend type, zo lijkt.
De uitdossingen zijn steeds anders, de uitstraling zijn steeds anders, vooral de mimiek is steeds anders. En opmerkelijk sprekend. De performer is een danseres, maar haar bewegingen zijn minimalistisch. Een beweging van de heup, van de handen, de armen. Een voet met hak die omhoog gaat is een uitspatting. Haar beweging zit in de details. En kijk goed, op enig moment zijn zwemflippers zichtbaar.
Details zijn uitvergroot
Veruit de meeste beweging ontstaat door het versnellen en vertragen van de filmbeelden in deze installatie. Details zijn soms enorm uitvergroot en slokken elkaar op. Fade-out, fade-in. Kleuren vervagen, versmelten krijgen soms een psychedelische sfeer. De videoprojecties dwalen door de ruimte. Op schermen, achter de schermen, op de muur, ze zijn klein, ze zijn groot.
Het gaat alle kanten op, al is niet duidelijk welke kant de kunstenaars zelf op willen. Er wordt niet merkbaar toegewerkt naar een climax of naar een verrassende wending. De tornado aan beelden is minder krachtig dan die zou kunnen zijn.
De storm blaast je niet omver. Het beeld van de kabbelende zee keert terug, dat is het slot en een nieuw begin. De toch al niet zo gevaarlijke golven hebben alles opgeslokt, alsof er niets is gebeurd.
Met het werk knipoogt Kristel van Issum naar cult classics, waargebeurde detectives, muziekvideo’s en de coronatijd, zo communiceert ze. Voor wat het waard is, al is de invloed van de muziekclip zichtbaar. Inspiratie hoeft niet expliciet herkenbaar te zijn. Dat was bij voorstellingen van T.R.A.S.H. evenmin zo.
Manipulatie van het beeld
#Catalog of Shadows II is een stap vooruit in de ontwikkeling van de choreograaf. Met de ongrijpbare muziek van Han Stubbe, de manipulatie van beeld door Martin Kers, levert ze een kunstwerk af met museale impact. In veel musea zijn video-installaties te zien, in toenemende mate. De Pont in de woonplaats van de choreograaf is daar een uitstekend voorbeeld van. Dit #Catalog of Shadows II zou in een museale omgeving niet misstaan.
Naschrift: Het werk staat de komende periode niet in De Pont, wel bij de buren van dat museum: Park Platform for Visual Arts
#Catalog of Shadows II, Kristel van Issum, Martin Kers, Han Stubbe
Gezien: Festival Boulevard 2022
Te zien: Park, Platform for Visual Arts, Wilhelminapark 53 Tilburg
28 oktober t/m 10 december 2023
Foto's: Martin Kers