'Tijdelijk verblijf', is de titel van het nieuwe boek van Vrouwkje Tuinman. Haar boek is uitgebracht n de reeks Brabant Boek Presents. Elk jaar een boek van een Brabantse schrijver is het idee daarachter. Dat initiatief is lovenswaardig. Dat de auteur heeft gekozen voor een hartverscheurend, werkelijk gebeurd Brabants onderwerp is dat ook. De uitvoering valt tegen. Het verhaal wordt gehaast verteld. De schrijfster scheert langs de gebeurtenissen. Daardoor is het oppervlakkig, zonder dat diep in de karakters van personages te duiken.
Drie zoons
Het boek vertelt het verhaal van Dora. Ze heeft drie zoons. Haar man Geert, een soldaat is overleden na het ontploffen van munitie. Ze woont bij haar schoonfamilie totdat ze in het café Piet leert kennen. Die man schijnt een vrouw in Tilburg te hebben, maar zijn achtergrond is vooral duister.
Piet weet Dora over te halen om met hem een pension in Eindhoven over te nemen waar vooral artiesten overnachten. Voor de overname is haar geld nodig. De vrouw verhuist met haar zoons van Brakel naar de Lichtstad en komt steeds meer in de greep van Piet.
De man blijkt een hork, hij is onbetrouwbaar, en hij slaat en onderdrukt de kinderen. Dora verandert in een afhankelijke vrouw.
Verkeerds gegeten?
Haar leven komt nog meer op zijn kop te staan als haar oudste zoon Klaas overlijdt. Het lijkt alsof hij iets verkeerds heeft gegeten of gedronken. Ook Jaap, de tweede zoon, gaat dood. De symptomen van zijn sterven zijn identiek.
Het leidt tot een gerechtelijk onderzoek en ophef in de buurt. De ogen zijn gericht op Piet, maar er zijn geen aanwijzingen. Ook Flip, de jongste zoon overlijdt. Hij was bang om dood te gaan, vertrouwde Piet niet, maar onderging hetzelfde lot.
Nooit opgelost
Het verhaal van Vrouwkje Tuinman is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. Dat vond plaats in Eindhoven, rond 1959. In werkelijkheid is de dood van de drie kinderen nooit opgelost en ook in het boek gebeurt dat niet. Heeft Piet ze vergiftigd? Het zou zomaar kunnen, maar harde bewijzen zijn er niet.
Het is een tragisch verhaal en daardoor een pakkend, prachtig onderwerp voor een doorvorste roman. Het is prijzenswaardig dat Vrouwkje Tuinman de dramatische dood van de drie jongens uit de vergetelheid opdiept, maar je kunt zo'n verhaal maar een keer goed opschrijven.
Tijdelijk verblijf' stipt de gebeurtenissen aan. Er zijn weinig beschrijvingen en als de lezer in het hoofd van een personage mag kijken is dat summier. De karakters blijven oppervlakkig.
Rouw
Vrouwkje Tuinman laat in haar boek zien hoe mensen in de jaren vijftig met rouw omgingen. Het leek in de omgeving van Dora bijna niet te bestaan. Er werd snel overgegaan tot de orde van de dag, praten over de overledene gebeurde nauwelijks. Rouw was een eenzaam en een individueel proces.
Het boek heeft een tamelijk chronologische opbouw waardoor het gemakkelijk leest. De schrijfster neemt de lezer mee in de gebeurtenissen. Het perspectief wisselt meermaals.
Omvang
Het boek telt een kleine honderd pagina's. Dat was ook bij eerdere boeken in de reeks: 'De terugkeer van Jeroen Thijssen in 2020 en 'Van Gogh sneed hier nooit een oor af' van Henk van Straten in 2019. Die beperkte omvang zal het format van het Brabant Boek. De omvang beperkt uiteraard de mogelijkheden voor de auteurs. Voor het verhaal dat Tuinman wil vertellen is het een te grote beperking.
Het boek is gemaakt in opdracht van Tilt, het literaire productiehuis voor Brabant.
