Dans op Oerol: zacht, hard, snoeihard (2)

Met het grootste gemak fietsen bezoekers op Oerol van de ene dansvoorstelling naar de andere. Dans is wezenlijk deel van de programmering. Zo ook Origami van Compagnie Furinkai. Hier geen jonge maker, want de Franse productie is ingehuurd. Wel staan ook hier hard en zacht tegenover elkaar.

De voorstelling speelt in een witte zeecontainer die staat geparkeerd op een parkeerterrein bij West aan Zee. Die stalen kolos blijkt open te kunnen. Met behulp van stalen draden stijgt een driehoekige vorm langzaam uit de container omhoog en komt tot rust op de rechterbovenkant van de container.  In de ruimte die zich langzaam openvouwt is een danseres. Haar bewegingen zijn verfijnd en  zacht en in groot contrast met die harde, stalen bak. Met haar strelende hand  glijdt ze over de buitenkant van  de container, ze hangt aan een stang, beweegt tussen en over de stalen draden. En dat in een uiterst traag tempo.  Dat maakt het mooi. Ze rolt over het dak van de container, hangt aan handvaten die aan de zijkant zijn bevestigd en houdt poses die ontstaan enige tijd vast.

Het publiek zit in tuinstoeltjes op het parkeerterrein en bekijkt de voorstelling van onderaf. Dat afwijkend perspectief geeft deze fascinerende voorstelling een extra dimensie. Bewegingen die dansliefhebbers al zo vaak op de vlakke vloer hebt gezien, gebeuren boven de hoofden van de toeschouwers. De ene keer op het dak van de container, dan op de verticale wand van het gevaarte.