Had mijn stad maar één zo'n plein, één zo'n paleis, één zo'n kerk. Wat zou het een pronkstuk zijn. In Florence vechten de paleizen en pleinen om je aandacht. Het is overweldigend daar in die Italiaanse Renaissancestad. Het is een openluchtmuseum met lange rijen bij bezienswaardigheden die doen denken aan de rijen in de Efteling. Dat dan weer wel.
De stad stond op mijn verlanglijstje. De architectuur van Brunelleschi, ik was er benieuwd naar. Naar zijn sobere ontwerpen van kerken, ook naar de magistrale koepel van de Dom die hij heeft ontworpen en die nog steeds de blikvanger is in Florence, of in Firenze zoals ze daar zelf zeggen.
Overkant van de Arno
De bankiersfamilie De Medici was belangrijk voor de ontwikkeling van de stad, ook voor het gegeven dat er zoveel kunst definitief voor de stad bewaard is gebleven. Palazzo Vecchio is bijzonder en minstens zo bijzonder is Palazzo Pitti aan de andere kant van de Arno, de rivier die de stad in tweeën deelt. Ook dit paleis kwam in handen van De Medici en is imposant.
De indrukwekkend zalen hangen vol met schilderijen, onder meer van Rafaël, Caravaggio, Rubens en Antoon van Dyck. Het is teveel, op enig moment is het vermogen om alles in je op te nemen al te ver opgerekt. En dan is er ook nog het Uffizi Museum en de Galleria d' Academia. Je ziet er zalen met werk van Michelangelo, De Geboorte van Venus van Botticelli, ook de David van Leonardo da Vinci. En ook hier, het is erg veel. Het is een cadeau om door zoveel kunst omringd te mogen zijn, maar je wordt er ook dol van.
Het openluchtmuseum dat Florence is kent een keerzijde. Alles draait om toerisme. De lange rijen, de handelaren, want iedereen wil iets verdienen, ook dat is veel. Het maakt Florence ook tot een pretpark.
Slenteren door de stad
Maar los daarvan, los van alle musea en paleizen, het is aangenaam om door Florence te slenteren en te zien wat je onderweg tegenkomt. De ene kerk naar de andere, kloosters, prachtige tuinen, mooie pleinen.
Zo'n Piazza della Signoria met de vele beelden, een fontein, prachtige gevels bij voorbeeld. Het plein heeft een aantrekkingskracht als een magneet, net als het plein bij de basiliek Santa Croce.
Had mijn stad maar één zo'n plein.
De Dom van Florence.
Foto: José Heesters