Mooie stad, Lublin in het oosten van Polen. Erg cultureel ook. Ik kom er elk najaar en help tijdens het Lublin Dans Festival Poolse studenten om een dansrecensie of artikel over dans te schrijven. Nu met de brute invasie in Oekraïne door agressor Poetin hebben ze geen tijd voor dans. Hun Lublin zet zich met man en macht in voor gevluchte Oekraïners.
De laatste keer dat ik in Lublin was ontmoette ik Irina uit Belarus. Ze danst zelf en is elk jaar te gast op het dansfestival in Lublin. Met enkele van haar studenten bracht ze een nieuwe voorstelling.
Ze keek anders die keer, ze was stil, niet spontaan en als ze praatte rolden de tranen over haar wangen. Het had alles te maken met de onvrijheid en de onveilige situatie in haar thuisland waar dictator Loekasjenko huishoudt.
De situatie in Belarus is bekend, maar ik kon niet bevroeden dat de onrust in het oosten in korte tijd zo zou toenemen. Zij wist het wel en ze voelde het. Het stond geschreven op haar bezorgde gezicht.
Wat een barbaarsheid in 2022
De vernietigende inval in Oekraïne raakt me enorm en maakt me machteloos. Bombardementen op onschuldige burgers, steden in puin, mensen op de vlucht.
Een land binnenvallen waar je niets te zoeken hebt, mensen hun vrijheid, hun toekomst, hun geluk afnemen. Vaak zelfs hun leven of dat van dierbaren. Zoveel barbaarsheid in 2022, ik had niet gedacht dat dat nog zou gebeuren. Maar beschaving ontwikkelt zich niet vanzelf, daar moet je blijvend in investeren.
En macht en populisme blijven bestrijden
Centrum Kultury
Het raakt me ook dat mijn studenten en bekenden in Lublin zich nu inzetten voor de vluchtelingen die in hun stad arriveren. In het cultureel centrum (Centrum Kultury) waar tijdens het dansfestival de voorstellingen zijn te zien, hangt nu een enorme Oekraïense vlag aan de gevel.
In het gebouw is een crisiscentrum en werken vrijwilligers aan de opvang. Ze zoeken naar slaapadressen waar gevluchte Oekraïeners mogen verblijven. Ze zoeken naarstig naar kleding, naar meubels, naar voedsel, naar alles wat mensen in nood hard nodig hebben. Die stad helpt waar ze helpen kan. De danser van het Lublin Dans Theater organiseren een mini-festival, deels online. De opbrengst gaat volledig naar Oekraïne.
Geschiedenis niet vergeten
Ik heb diep respect voor al deze mensen in Lublin. Ze zijn er als een ander dringend hulp nodig heeft. Ook heb ik enorme waardering voor de vrijwilligers in andere buurlanden van Oekraïne. Ook daar komen vluchtelingen de grens over, ook daar wordt de agressie van Rusland gevoeld.
Die kennen ze. Ze zijn de geschiedenis nog lang niet vergeten.
Respect, Poszanowanie.
Lublin is een jumelage-gemeente van Tilburg. De stedenband staat op een laag pitje, maar ik hoop dat die nu wordt aangehaald. Al is het maar voor deze noodsituatie.
