Het zal alles over mij zeggen, over mijn behoefte aan stilte op dit moment. Maar er ligt een verzoek: maak een lijstje voor de Top 2000. Laat ik die oproep dan maar aangrijpen om een pleidooi te houden voor '4.33', de compositie van John Cage. Het is een rare tijd, met veel polarisatie en agressie, dan is een paar minuten stilte een verademing.
'4.33' componeerde John Cage in 1952. Hij noemde het 'The silent Piece'. Het stuk is precies 4.33 minuten lang en kenmerkt zich door stilte.
De muzikant loopt naar de piano, gaat zitten en doet verder niets. Alleen de omgevingsgeluiden, zoals het kuchen van luisteraars, zijn te horen. De stopwatch die wordt gebruikt ook. Elke uitvoering is weer anders.
Stilte na stilte
De compositie bestaat uit drie delen Het eerste deel duurt 33 seconden, het tweede 2 minuten en 40 seconden, het laatste 1 minuut en 20 seconden. Stilte, na stilte, na stilte.
In 2010 is al eens geprobeerd om het nummer in de Britse Top Zoveel te krijgen. Van mij mag de compositie nu in de Top 2000. Het zorgwekkende nieuws raast door, de samenleving raakt ontwricht. Dat vraagt om adempauze, om stilte.
Wat zou het fijn zijn als juist deze compositie in het hoofd resoneert, in plaats van slecht-nieuws-berichten en populistisch geraaskal.
Guilty pleasure
Of er van mij nog meer in de Top 2000 mag. Natuurlijk: 'She's lost control' van Joy Divison, 'Watching the Detectives' van Elvis Costello, maar ook veel Bach, en nog meer Bach. Max Richter en ja, een guilty pleasure: 'Man Frère' van Maxime Le Forestier. Daarna, om in stijl te eindigen: 'Sound of Silence' van Simon & Garfunkel.
Radar Love
Het zal wel Queen worden, Danny Vera, Eagles en Jimi Hendrix Niks mis mee. En ik kan me helemaal vinden in de oproep om 'A Whiter Shade of Pale' van Procol Harum ter nagedachtenis aan Peter R. de Vries te steunen. Net als de oproep te stemmen op 'Radar Love' van Golden Earring ,als eerbetoon aan gitarist George Kooymans.
Als het daarna maar weer stil is. 4.33 minuten, het liefst nog langer.
